Σχετικά με τους στόχους και την ύλη του περιοδικού διαβάζουμε στο εισαγωγικό σημείωμα της διεύθυνσης στο πρώτο τεύχος («Το ημέτερον πρόγραμμα»): «[...]επιδιωκόντων την πνευματικήν επικοινωνίαν κοινοτήτων αδελφών και ομοθρήσκων. [...] Ούτω την έλλειψιν Καθολικού φύλλου παρατηρήσαντες και επιθυμούντες εκ των ενόντων να αναπληρώσωμεν, [...] προβαίνομεν εις την έκδοσιν τοιούτου, ευελπιστούντες ότι αι Καθολικαί κοινότητες απάσης της Ανατολής [...] θα σπεύσωσιν όπως το [...] περιβάλλωσι διά της αμερίστου αυτών συμπαθείας και υποστηρίξεως. Το ημέτερον φύλλον [...] ουδόλως προτίθεται να εξεγείρη θρησκευτικάς διαμάχας προς παν άλλο τεινούσας ή εις την μεταξύ αδελφών κοινοτήτων διαφόρων μεν δοξασιών πλην κοινής πατρίδος και κοινών αισθημάτων σύμπνοιαν.
Θα περιέχη κοινωνικάς μελέτας, εβδομαδιαίαν επιθεώρησιν των κυριοτέρων πολιτικών γεγονότων, βιογραφίας επισήμων ανδρών, επιστημονικά ανάλεκτα, τερπνά ηθικά διηγήματα και λεπτομερείς ειδήσεις αφορώσας την παγκόσμιον καθολικήν κίνησιν».
Τα τεύχη κοσμούνται από ολοσέλιδες λιθογραφίες, αλλά και λιθόγραφα κοσμήματα, σκίτσα και φωτογραφίες, ενώ στην τελευταία σελίδα τους δημοσιεύονται διάφορες διαφημίσεις καταστημάτων και επιχειρήσεων, κάποιες εικονογραφημένες. Από τις ειδήσεις που δημοσιεύονται ξεχωρίζουμε αυτές που αφορούν τις εκλογές του 1895, τη διάνοιξη της διώρυγας της Κορίνθου (με φωτογραφία από τις εργασίες) και την «ολυμπιακή προετοιμασία» για τους Αγώνες του 1896. Σημειώνουμε επίσης ότι η Αρμονία είχε τακτικές ανταποκρίσεις από τον ευρύτερο ελληνικό χώρο (Σύρος, Νάξος, Πάτρα, Κέρκυρα, Σμύρνη) και το εξωτερικό (Ρώμη, Παρίσι).
Νίκος Κουτσουμπός, ΤΟ ΒΗΜΑ, 21-04-2002