Κατά την αγγελία θα κυκλοφορούσε τρεις φορές τον μήνα, από τα τεύχη όμως που βρήκαμε φαίνεται ότι ήταν δεκαπενθήμερο. Τα πρώτα 29 τεύχη βγήκαν σε μικρό σχήμα, ενώ από τον αριθμό 30 διπλασιάστηκε το σχήμα του και βελτιώθηκε η ύλη. Γράφει χαρακτηριστικά ο «Φορολογούμενος» (φ. 4.8.1889) «Χλόη Ετος B' αρ. 30. Εν σμικρώ αρξάμενον κατά το παρελθόν έτος οσημέραι αναζωογονείται διά της μελάνης αρκετών λογίων. Υπό την διεύθυνσιν φιλοπόνων νέων ήρχισε να βελτιούται ολίγον κατ' ολίγον κατά την ύλην, από του αριθμού τούτου και το σχήμα αυτού διπλασιασθέν και φιλοκάλως τυπούμενον. Ετησία συνδρομή δρχ. 5».
Πόσο έζησε η «Χλόη» δεν είναι γνωστό. Υπάρχουν πάντως μαρτυρίες ότι εκδίδετο και το 1890, ο δε μετέπειτα ιδρυτής του «Νεολόγου Πατρών» (1894) Ιωάννης Π. Παπανδρόπουλος, που μετείχε στην ομάδα των εκδοτών του περιοδικού, έγραψε το 1948 ότι έζησε ενάμισι περίπου έτος (N. Πολίτη: Χρονικό του Πατραϊκού Τύπου 1840-1940, Πάτρα 1984, σ. 271).
Από τους σημαντικότερους συνεργάτες του περιοδικού ήταν ο αεικίνητος πατρινός γιατρός Χρήστος Κορύλλος (1843-1930), ο οποίος δημοσίευσε ένα ιστορικό άρθρο με τον παράδοξο τίτλο «Ο Αλή Πασάς ως είς των ελευθερωτών της Ελλάδος» (τχ. 22) και ένα άλλο με τον τίτλο «Περί της ενδυμασίας των νέων» (τχ. 27).
Χρήστος Α. Μούλιας, Το Βήμα, 25-01-2004